bəhr əltaf — ə. «yaxşılıq dənizi» m. çox yaxşılıq edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
in’am — ə. yaxşılıq etmə; yaxşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhsin — ə. yaxşılıq edən; comərd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mə’cur — ə. yaxşılıq və ya xidmətin əvəzini görən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şükran — ə. yaxşılıq bilmə, minnətdarlıq, təşəkkür … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əlminnət — ə. yaxşılıq və hörmətə qarşı razılıq bildirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
naşükür — sif. <fars. na. . . və ər. şükür> Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam. – <Şəhrəbanu xanım:> Bu firənglər necə naşükür xalq olurmuşlar. Heç yaxşılıq bilməzmişlər. M. F. A.. <Cəmil:> Axı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yamanlıq — is. Pis iş; pislik. Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir; Yamanlığa yaxşılıq ər kişinin işidir. (Ata. sözü). Yaxşılıq yamanlığın qalxanıdır. (Ata. sözü). Yamanlıq etmək – pislik etmək. Etdi bu fələk hər kəsə bir tövr yamanlıq. M. Ə. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehsan — ə. 1) müdafiə, mühafizə; 2) qadın namusu, qadın isməti ə. 1) yaxşılıq, yaxşılıq etmə; 2) bağışlama, bəxşiş; 3) verilən, bağışlanan şey; 4) ölmüş adamın xatirəsinə verilən yemək; xeyrat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ehsandidə — ə. və f. yaxşılıq görmüş, yaxşılıq edilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti